همزاده ی پاییزم ، همسایه ی تاریکی
بر ظلمت این شب پوش ، چون صاعقه تابیدی
هم گریه ی بارانی ، هم فصل بهارانی
بر خشکی این فصلِ ، تن یائسه باریدی
هر لحظه پریشانم ، هر آینه ویرانم
آوار سقوطم باش ، هر چند که آبادی
23 اردیبهشت 92